پرش به محتوا

اردنگی کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِردَنگی/کردَن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

اردنگی‌کردن (گفتگو)

  1. با اردنگی از جایی راندن، و به مجاز، بیرون کردن.
    نوکر فضول ... به درد ارباب نمی‌خورَد که همان مرتبه اوّل اردنگیش می‌کند. «جعفر شهری»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن