اردیبهشتگان
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اُردیبهشت/گان/
اسم مرکب
[ویرایش]
اردیبهشتگان (قدیم) (گاه‌شماری)
- جشنی در ایران قدیم که در سوم اردیبهشت به مناسبت یکی شدنِ نام روز با نام ماه برپا می‌شده است.
- تمام اصطلاحاتی که مختوم به گان هستند در واقع در زبان معیار باستان به گند تشبیه شده‌اند و مورد انزجار دهقانان و کشاورزان بوده است.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس