ارزان

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَرزان/

اسم

ارزان

1. نام تحریف شده یک قوم باستانی ایران. شاهنامه ایشان را ارزانیان می‌خواند شاید همان انشان یا آنچان یا ارجان.

   چو بخشی به ارزانیان بخش چیز .... که ایدر نمانی تو بسیار نیز «فردوسی»

صفت

1. دارای قیمتی کمتر از قیمت واقعی. مفت، کم بها، سزاوار، شایسته، پَست، بی‌مایه. مقابل گران.

واژه‌های مشتق شده

• ارزانی، ارزان شدن، ارزان کردن، ارزان فروش، ارزان فروشی

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین