پرش به محتوا

ارشاد دادن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِرشادی/دادَن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

ارشاددادن (قدیم)

  1. ارشاد کردن.
    کرد زمین بوس و به ره رو نهاد/ کرد چنان کان صنم ارشاد کرد. «محمد جامی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن