اریش

فارسی

ریشه لغت

• دهش‌شده به عربی: عریش

آوایش

• /اَرِیش/

صفت

اریش

1. زیرک، عاقل.

• بهاری

اسم مرکب

اریش

1. نخ سفید چله‌کشی داربست قالی.
2. سر به سر کسی گذاشتن، شوخی بی‌مورد و بیجا به قصد اذیت کسی و تفریح خود کردن.

   این کلمه در زبان بهاری قابل تجزیه به دو کلمه اَر - ایش است.

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس