پرش به محتوا

از‌آخر‌اول‌بودن

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/از/آخر/اول/بودن/

اسم مرکب

از آخر اول بودن

(طنز): آخرین نفر یا حائز آخرین رتبه بودن (شدن).
تو که نابغه‌ای! همیشه از آخر اولی!

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=از‌آخر‌اول‌بودن&oldid=866222»