اس

فارسی

ریشه‌ لغت

• دهش‌شده به عربی: اُس

آوایش

• /اِس/

اسم

اِس (قدیم)‎

1. از اسامی مردانه بهاری، اِسه مترادف اسکندر در گویش بهاری.
2. از حروف انگلیسی، حرف s.
3. اِسْ: در گویش گنابادی یک واژه ترکیبی است که با آخر برخی کلمات اضافه شده و معنی است و میباشد را حمل میکند.(دِدَسْتِتِسْ : در دستت است ، در اختیارت میباشد)

واژه‌های مشتق شده

• اس اساس

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس