اسبرع
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- بهاری
آوایش[ویرایش]
- /اِسبَرَع/
اسم[ویرایش]
اسبرع
- نوعی ابزار چوبی که در دسته‌بیل فرو و در انتهای بیل محکم می‌شد تا هنگام بیل زدن با فشار پا روی اسبرع بیل بتواند عمق بیشتری را شخم بزند.
- اِسبَرَع نِه تاخ بِل دَسّهَ نَه.
- اسبرع را تعبیه کُن توی دسته‌بیل.
- اِسبَرَع نِه تاخ بِل دَسّهَ نَه.
مترادف‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ شمس