پرش به محتوا

استیدن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

(اِ دَ)

مصدر متعدی

[ویرایش]
  1. نک ستیدن، سِتُدن.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین