افراز
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /افراز/
اسم
[ویرایش]
اَفراز
اسم مصدر
[ویرایش]اِفراز
- (حقوق): تقسیم مِلک یا مالِ مُشاع بین مالکان آن و تعیین سهم هر یک از آنها به تقاضای هر کدام از مالکان بر مبنای حکم دادگاه ← مفروز.
- (ریاضی): تفکیک یک مجموعه به چند مجموعه به صورتی که این مجموعهها عضو مشترکی نداشته باشند و اجتماع آنها مجنوعه اصلی باشد.
- (قدیم): تقسیم کردن. تقسیم.
- فراز. کرسی، منبر. بلندی، ارتفاع.
- جدا کردن، بیرون دادن.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین