پهلوی
فارسی[ویرایش]
(پَ یِ)
- پهلو با اضافه.
(پَ لَ)
(ص نسب.)
- پارتی، از قوم پارت.
- پادشاهی، سلطنتی.
- پهلوانی، قهرمانی.
- نام خط و زبان ایرانیان در زمان اشکانیان و ساسانیان.
- آهنگی است در موسیقی قدیم.
- نوعی سکة طلا با نقش پادشاهان پهلوی (آخرین سلسلة پادشاهی در ایران)
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
پهلوی یا پارسی میانه ریشه زبانهای دری و فارسی امروز است.
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- by
