پهلوی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /پَهلَوی/
صفت نسبی[ویرایش]
پهلوی
- پارتی، نسبت داده شده به قوم پارت.
- پادشاهی، سلطنتی.
- پهلوانی، قهرمانی.
- نام خط و زبان ایرانیان در زمان اشکانیان و ساسانیان.
- آهنگی است در موسیقی قدیم.
- نوعی سکه طلا مشهور به سکه پهلوی با نقش شاهان پهلوی اول و دوم (آخرین سلسله پادشاهی در ایران).
زبان دیگر[ویرایش]
- پارسی میانه (پهلوی)
آوایش[ویرایش]
- /پَهلُویِ/
اسم[ویرایش]
- پهلوی یا پارسی میانه ریشه زبانهای دری و فارسی امروز است.
- پهلو با اضافه.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین