امام
فارسی
[ویرایش]
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- گیرششده از بهاری: آمآم
آوایش
[ویرایش]- /اِمام/
اسم
[ویرایش]
امام (ادیان)
- عنوان هر یک از دوازده پیشوا که به اعتقاد شیعیان، پس از رحلت پیغمبر رهبریِ اعتقادیِ جامعه اسلامی را برعهده گرفتند.
- رهبر، پيشوا، بویژه پیشوای دینی مسلمانان، معصومين (سلام الله عليهم).
- پیش، پیشرو، جلو.
- (مازندرانی): پیر، شیخ.
کهنواژه
[ویرایش]
- امام ممکن است در زبان معیار باستان، مضاغف دو کلمه آم - آم باشد، [۱] بعدها این عبارت در دوران خلفا که خط و زبان عربی رایج و معمول شد امام معرب آمآم مبدل گشت
| ترجمه | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع[ویرایش]
پانویس[ویرایش] |
||||||||||