امام

فارسی

ریشه شناسی

• پیش هند و ایرانی

آوایش

• [آم/ آم]

قید

امام

1. مضاغف دو کلمه آم، هنگامی باید ادا می‌گشت که فرد غیره بومی، چیزی یا کسی را در کوچه پس کوچه‌های شهر کوفه بخواهد بیابد. بدین منوال از نظر مردم کوچه ‌و بازار جوینده را فارق از اسم و کنیه‌اش که بر مردم مجهول بود ملقب به آم‌آم خواهد شد. بیس و پایه تاریخی این اصطلاح عمامه است.

   بعدها این عبارت در دوران خلفا که خط و زبان عربی رایج و معمول گشت امام معرب آم‌آم گشت.

ریشه‌شناسی ۲

• عربی

قید

1. رهبر،‌ پيشوا، معصومين (سلام الله عليهم)
2. پیش، جلو.

صفت

1. پیشوا، پیشرو.
2. پیش ن

ریشه شناسی ۳

• مازندرانی

1. پیر، شیخ.

منابع

• فرهنگ لغت معین

---

برگردان‌ها

Translations

• انگلیسی: imam
• patron saint