در گویش بهاری همان عمروعاص است، ولی در زبان معیار باستان به معنی صادر کننده بخشنامه، صادر کننده امریه و آنچه حکم حکومتی باشد بر ارکان قدرت.
امراس از دو بخش امر به معنی حکم یا حکم مکتوب، و آس که در این اصطلاح به معنی دیواری کردن اعلامیه حکومت. در افواه شایع است که عمروعاص در جنگ صفین آیات قرآن را بر نیزه کرد تا طرفین از ادامه جنگ منصرف شوند، همین آویز کردن آیات به مفهوم آس یعنی آویختن است.
