اوش

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [اِوش]

اسم[ویرایش]

اوش

  1. یا عوش، در زبان فارسی دو مفهوم دارد، نخست عدد سه و دوم پرواز مصدر فعل پریدن.
    اش و اوش پسوند ویژه زبان کوتی.

منابع[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]