پرش به محتوا
اَز
- بصورت فعل در زبان معیار باستان به معنی عمل له کردن مانند چیزی در زیر پا؛ یا حل کردن مادهای مانند قند را در چای.[۱]
- ↑ اَز به معنی باستانی یعنی بیحیثیت کردن و استعاراً کسی را له کرده باشند عزیز یعنی مستعد له شدن و عذرا مانند همین مفاهیم.