اگر
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /اَ/گَر/
حرف[ویرایش]
اگر
- در زبان فارسی، برای شرط به کار می‌رود؛ چنانچه، هرگاه.
- اگر به معنی خم کننده، چیزی، یا کسی را به زانو درآورنده در زبان معیار باستان است.
- (گفتگو): که، یا، چه، خواه، حتی، بلکه، همانا، احتمالا.
- (گفتگو): شرط را می‌رساند.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8