خم
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /خَم/
اسم[ویرایش]
خم
- کجی، منحنی، ناراستی.
- طاق ایوان، خانه زمستانی.
- گره ابرو، اخم.
- خِم: در گویش گنابادی انجام کار یا عملی را خِم گویند.
صفت[ویرایش]
- پیچ و تاب.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین