ایرج

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /اِیر/اَج/

اسم خاص[ویرایش]

ایرج

  1. عنوان نخستین شاه آرمانی ایرانیان و شاهزاده ناکام که در جوانی توسط برادرش تور کشته شد و بدین سبب تاج و تخت ایران پس از فریدون وارث قانونی نداشت.
    چنان چون سر ایرج شهریار/ به تابوت زر اندر افگند خوار «فردوسی»
  2. ایرج همان « اِ ر ِ ز یا ارتـا » بود که همان سیمرغ باشد. سیمرغ، ارتای خوشه است که همه جان‌ها و انسان‌ها، دانه‌های آن خوشه‌اند. خوشه، نماد پیوستگی در مهر است. ملت، در پیوسته شدن به هم در همپرسی، سیمرغ یا ایرج میشود.
  3. ایرج ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش ایر - اَج قابل تجزیه باشد و اصطلاح نخست را ایل هم می‌توان نامید با اینکه ایرج با اصطلاح ایران ریشه و مفهوم مشترک دارد ولی در کل باید ایرج را قربانی شدهٔ ایل قلمداد کرد.
  4. ایرج نام مردانه ایرانی است.

مترادف‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ شمس/ شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5
  • پروفسور منوچهر جمالی