این
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /اِین/
ضمیر[ویرایش]
این
- اشاره به نزدیک؛ مقابل آن.
- وقتی با اسمی همراه باشد صفت است، در غیر این‌صورت ضمیر است و وقتی ضمیر باشد، جمع نیز بسته می‌شود.
صفت[ویرایش]
- ضمیر اشاره برای نزدیک.
قید[ویرایش]
- مورد اشاره یا گفتگو: این کار درست نیست.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8