پرش به محتوا

ایچ

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه‌ لغت

گیرش‌شده از بهاری: اِیچ

آوایش

/اِیچ/

صفت/قید

هیچ.
فراوان شنید ایچ پاسخ نداد/ دلش خیره بینیم و سر پر ز باد «فردوسی»
در گویش گنابادی یعنی فریادی که هنگام درد و یا شکنجه از انسان خارج میشود. آخ و اوخ.

منابع

فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=ایچ&oldid=891392»