باادب

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(اَ دَ)

صفت مرکب[ویرایش]

  1. دارای ادب، مؤدب. مق بی ادب.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین