باختر
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ باختر دارد |
آوایش[ویرایش]
- /باخ/تَر/
اسم[ویرایش]
باختر
- مغرب، مقابل مشرق؛ جایی که آفتاب غروب می‌کند.
- در اوستا به معنی شمال است و اصل آن اباختر یعنی ماورأتر، آنطرف‌تر.
مترادف‌ها[ویرایش]
متضادها[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6