باش
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی
ریشه اصلی واژه باش از واژه تاس هست
تاس :ظرف آب حمام
تاس/طاس: این واژه فارسی است و طبعاً املای آن بایستی تاس باشد. اما در متون قدیم غالباً به صورت معرب آن طاس آمده است. البته هر دو صورت صحیح است ولی امروزه بهتر است که به صورت تاس نوشته شود.
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۹۸.
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- be
- whish
- hail
- fare you well
- fare thee well
- reveille
- war footing
- tacet
- alert
- pipe down
- guard
- tace
- منابع.
- فرهنگ واژه‌ها ی اوستا
- نامه ی باستان ، جلد اول
- فرهنگنامه کوچک پهلوی
- غلط ننویسیم
- فرهنگ زبان ایرانی باستان بارتولومه
سورانی[ویرایش]
صفت[ویرایش]
باش