باشه
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [با/شِه]
آوا[ویرایش]
باشه
- به معنای پذیرفتن، قبول کردن.
- مثال: باشه! منم میام.
اسم[ویرایش]
- (جانوری): یکی از پرندگان شکاری کوچکتر از باز، با چشمانی زرد رنگ، که رنگ پشتش خاکستری تیره و شکمش سفید با لکههای حنایی.
استعاره[ویرایش]
- قرقی، قوش.
- قوش؛ قرقی؛ پرندهای شکاری که شکارش پرندگان کوچک چون گنجشک و سار و کبوتر است.
فعل[ویرایش]
- شکل محاورهای سوم شخص فعل بودن
ریشهشناسی[ویرایش]
- baashae wajae و ye Paarsi ast ,wae ghosh wae ghorghi chon "ghafqaf " darand Parsi nistan ,pas nabeshtae
- man baayed nask-khanae terk konam wae jaaye degaer bae rawm.rooz degaeri nabeshtae haa-ye nadorost shama ra baz ham dorost khaham kerd. peeroz baashid - kudos Talash
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین