باعث
ظاهر
(عِ)
(اِ
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
فارسی
- برانگیزنده.
- سبب، علت.
- این وازه ایرانی است : پاکیس شکل اصلی لغت عربیزه باعث ( پا=پیشوند کیس=برخاستن ) است که در لغتنامه سکا - ختن به شکل pachīys به معنای سبب شدن to cause ثبت شده و نشان میدهد که لغت پائیس←باعث از باب عربی فاعل بیرون نیامده و هیچ رپتی به واژگان بعث بعثت مبعوث به معنای فرستادن ندارد. بدل شدن پاکیس به بائس مانند بدل شدن رگیس به رئیس و بگذار به بذار است که در آن پ نیز بدل به ب شده است. *پیرس: Dictionary of Khotan - Saka by Harold Walter Bailey
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردانها
[ویرایش]- انگلیسی
- author