پرش به محتوا

باهوش

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /با/هوش/

صفت مرکب

[ویرایش]

باهوش

  1. آن که دارای هوش قوی است، هوشمند.

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه‌ها

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین