بخ

از ویکی‌واژه

(بَ)

فارسی[ویرایش]

بِخْ :(bekh) در گویش گنابادی یعنی کنار ، بغل ، نام چوبی ریشه یک گیاه که در گناباد با آن خوردنی کَف را درست میکنند.

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(شب جم.)

  1. زه، خوشا.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین