بخ
(بَ)
فارسی[ویرایش]
بِخْ :(bekh) در گویش گنابادی یعنی کنار ، بغل ، نام چوبی ریشه یک گیاه که در گناباد با آن خوردنی کَف را درست میکنند.
ریشهشناسی[ویرایش]
(شب جم.)
- زه، خوشا.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(بَ)
بِخْ :(bekh) در گویش گنابادی یعنی کنار ، بغل ، نام چوبی ریشه یک گیاه که در گناباد با آن خوردنی کَف را درست میکنند.
(شب جم.)