بدکاره

فارسی

(~. رِ)

صفت مرکب

1. آن که مرتکب کارهای بد شود، بدکردار.
2. شریر، موذی.
3. فاسق، زناکار، روسپی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

quean