بدگهر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /بَد/گُهر/

صفت[ویرایش]

بدگهر

  1. متشکل از دو کلمه بد - گهر که به معنی بد گوهر یا بد ذات است.
    چنان بدگهر شوخ فرزند او/ بگشت از ره داد و پیوند او «شاهنامه»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه