بندار

فارسی

(بُ)

صفت مرکب

1. مالدار، مایه دار.
2. کیسه دار، خانه دار.
3. دوا فروش.
4. ری شه دار.
5. نام طبقه‌ای از طبقات عالی اجتماعی در قدیم که لباس مخصوص به خود را داشتن.

منابع

• فرهنگ لغت معین