به‌کسی‌آسودن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /به/کسی/آسودن/

اسم مرکب[ویرایش]

به‌کسی‌آسودن

  1. (قدیمی): مأنوس بودن با او یا آن و در کنار او راحت بودن.
    با تو انس گیرم و به تو بیاسایم. «عطار نیشابوری»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن