به ارتجال

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /به/اِرتِجال/

اسم مرکب

به‌ارتجال

1. یا بر ارتجال؛ بدون تأمل، بی‌درنگ.

   سخنور ... باید به ارتجال سخن بگوید. «محمدعلی فروغی»»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن