ارتجال

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِرتِجال/

اسم مصدر

ارتجال

1. بی‌تأمل سخن گفتن یا شعر سرودن یا جواب دادن به سخنی.
2. بی‌اندیشه و به بدیهه سخن و شعر گفتن.

واژه‌های مشتق شده

• ارتجالاً، ارتجالی، به ارتجال

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین