پرش به محتوا

بوالعجب

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /بؤل/عجَب/

صفت

[ویرایش]

بوالعجب (قدیم)

  1. آنکه یا آنچه باعث شگفتی شده باشد. شگفت‌آور، پر از شگفتی، شعبده. ابوالعجب

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین