بور

فارسی

ریشه شناسی

• اکدی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ بور (ابهام‌زدایی) دارد

آوایش

• [بور]

اسم

بور

1. اصطلاحی چهار یا پنج هزار ساله و پیشوند برخی پادشاهان نظیر بورسوئن.
2. در گویش بهاری به معنی پیچاندن، چرخاندن و تاب دادن نخ، ریسمان و امثال آن.
3. بَوَرْ :(bawar) در گویش گنابادی یعنی باور کردن ، باور ، اعتماد ، قبول ، پذیرفتن

اسم

• (نماد B)

1. یک عنصر شیمیایی‌ با عدد اتمی‌ ۵

ریشه شناسی ۲

• پهلوی

صفت

1. سرخ کم‌رنگ.
2. اسب سرخ.
3. کس که از عهده انجام کار برنیامده و شرمنده شده باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

عنصر شیمیایی‌

• آلمانی: Bor ^de
• انگلیسی: boron ^en
• فرانسوی: bore ^fr

––––

ترجمه‌ها

• انگلیسی: rufous
• ruffous
• fair
• blond
• auburn
• colleen
• xanthochroid