پرش به محتوا

بیرون

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • پهلوی

آوایش

[ویرایش]
  • /بِیرون/

اسم

[ویرایش]

بیرون

  1. فضایی که نسبت به فضای محدود و مشخصی گسترده‌تر و بازتر و از آن جداست، خارج.
  2. ظاهر یا قسمت یا سطح خارجی چیزی، آنسوی چیزی.
  3. محلی که برای وقت گذرانی به آن جا می‌روند.

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه‌ها

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین