تابه

از ویکی‌واژه

(بِ یا بَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. تاوه:
  2. ظرف فلزی پهن که برای پختن گوشت، ماهی، کوکو و غیره به کار می‌رود.
  3. آلتی است که در آن دانة گندم و حبوب دیگر را بریان کنند.
  4. خشت پخته، آجر بزرگ.
  5. شیشة تابدان. تابه تا (بِ یا بَ)

صفت مرکب[ویرایش]

  1. لنگه به لنگه، آن چه که یک شکل نباشد.
  2. لوچ، چپ، تابدار.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
saucepan