تاج‌کیان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /تاجِ/کِیان/

[ویرایش]

تاج‌کیان

  1. تاجی منسوب به سلاله کیان یا کیانیان.
    منوچهر بنهاد تاج کیان/ به زنّار خونین ببستش میان «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه