کیان
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- شاهنامه
آوایش[ویرایش]
- [کِی/آن]
اسم[ویرایش]
کیان
- (جمع): کی، نسل سلسله پادشاهان ایرانی، ایران باستان بویژه در شاهنامه.
- ز تخم کیان بی‌گمان کس نبود .... که هرگز پیاده نبرد آزمود
ریشه شناسی۲[ویرایش]
- [کُی/آن]
اسم[ویرایش]
- خیمه گِردی که به یک ستون برپا باشد.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین