کیان
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- شاهنامه
آوایش
[ویرایش]- [کِی/آن]
اسم
[ویرایش]
کیان
- (جمع): کی، نسل سلسله پادشاهان ایرانی، ایران باستان بویژه در شاهنامه.
- ز تخم کیان بی‌گمان کس نبود .... که هرگز پیاده نبرد آزمود
ریشه شناسی۲
[ویرایش]- [کُی/آن]
اسم
[ویرایش]- خیمه گِردی که به یک ستون برپا باشد.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین