تاققادان

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /تاق/قادان/

اسم مرکب

تاققادان

1. مترادف قوطی حلبی مانند قوطی کنسرو، قوطی کمپوت، قوطی رنگ.در زبان فارسی.

   در واقع تاک‌ - قادان بوده یعنی تنها فشار آوردن بر چیزی مانند قوطی کنسرو قوطی کمپوت فقط به تنهایی قابل گشودن بود.

منابع

• فرهنگ شمس