تب

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /تَب/

اسم

تب

1. (پزشکی): حالت افزایش دمای بدن و رسیدن آن به بیش از مقدار طبیعی، بر اثر عواملی مانند عفونت‌ها و بیماری‌های التهابی. بالا بودن دمای بدن در اثر بیماری.
2. (مجاز): هیجان، شور و حال.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• الگو:انگليسی: fever
• ایتالیایی: febbre
• انگلیسی: pyrexia
• fever
• tick fever
• scarlet fever
• rose fever
• refrigerant
• pyrogenous
• pyrogenic
• pyretic
• pyogenic
• paludism
• malta fever
• lassitude
• flame
• [[fever

• febrifuge
• febrifugal
• febrific
• febile
• defervescence
• calenture
• brucellosis
• ardor
• ague
• yellow jack
• yellow fever
• spring fever
• scarlatina
• relapsing fever
• pyrogen
• pyrexic
• pyrexial

• pollinosis
• pollensis
• miliaria
• joepye weed
• hyperpyrexia
• herpes simplex
• hay fever
• eucalyptus
• rat bite fever
• phlogistic
• hectic
• grade
• glow
• lysis
• q fever

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن