پرش به محتوا

تبع‌تبع‌سه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]
  • /تُبَع‌تُبَع‌سِه/

اسم مرکب بهاری

[ویرایش]

تبع‌تبع‌سه

  1. مترادف «تحفهِ تحفه‌ها» در زبان عربی و فارسی، آدمی بسیار خاص، ویژه و مرموز.
    تُبع تُبع سه دِ!
    خیلی تحفه است!

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ شمس