دِ

از ویکی‌واژه

نام زبان[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • [دِ]

قید[ویرایش]

دِ

  1. از اصطلاحات بسیار کوتاه در گویش بهاری و گاهی هم پیش از فعل صرف می گردد. دِ گؤته: دِ بردار.
    چؤخ مدت دِ گفتاری وه مشتاقم ..... شُکر اِوزی گؤردوم الحمدالله.
    خیلی وقت مشتاق دیدارت بودم ..... شکر، الحمدالله خودت را دیدم.

انگلیسی[ویرایش]

قید[ویرایش]

The

  1. معرف اشیاء و پیش از کلمات می‌آید.
    The Book.
    کتاب.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

–––

برگردان‌ها[ویرایش]