پرش به محتوا

تجلی‌ ذات

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]

فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /تَجلی/ذات/

اسم مرکب

[ویرایش]

تجلی‌ذات

  1. (تصوف): تجلی‌ای که مبدأ آن، ذات حق است بدون اعتبار صفات او.

مترادف‌ها

[ویرایش]