تحف

از ویکی‌واژه

(تُ حَ)

فارسی[ویرایش]

تُحْفَ :(tohfa) در گویش گنابادی یعنی ندید بدید ، تازه به دوران رسیده ، مغرور

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. جِ تحفه ؛ ارمغان‌ها.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین