ترکان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

    • /تُرک/آن/

اسم[ویرایش]

  1. (قوم): منسوب به تُرک، ترک‌ها، حالت جمع ترکان.
    یکی ترجمان را ز لشکر بجست.....که گفتار ترکان بداند درست (شاهنامه)

صفت[ویرایش]

ترکان

  1. ملکه، شهربانو.
  2. لقب زنان ارجمند، بی‌بی‌بیگم.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]