ترکان
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /تُرک/آن/
اسم[ویرایش]
- (قوم): منسوب به تُرک، ترکها، حالت جمع ترکان.
- یکی ترجمان را ز لشکر بجست.....که گفتار ترکان بداند درست (شاهنامه)
صفت[ویرایش]
ترکان
- ملکه، شهربانو.
- لقب زنان ارجمند، بیبیبیگم.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5