تفو
فارسی[ویرایش]
(تُ)
تُفوْ :(tofouw) در گویش گنابادی یعنی لعنت ، نفرین ، دشنام ، فحش ، دعای بد کردن برای دیگری یا جهان و آفرینش و خدایان
اسم[ویرایش]
- آب دهان.
- برای تحقیر و توهین به کسی یا چیزی گویند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(تُ)
تُفوْ :(tofouw) در گویش گنابادی یعنی لعنت ، نفرین ، دشنام ، فحش ، دعای بد کردن برای دیگری یا جهان و آفرینش و خدایان