تقوی

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /تَقَوی/

صفت

تقوی

1. پرهیزکاری، اطاعت از خدا.

   تقوی ممکن است تصحیف شده تقبی بوده باشد، چون اکثر اصطلاحات مختوم به وی مانند تقوی، علوی، نبوی، مهدوی، صفوی، مصطفوی با بی درست‌تر تشریح می‌شوند.

---

ترجمه
انگلیسی: thews unrighteous indevout self righteous

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس