توتم
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [تو/تَم]
فعل[ویرایش]
- بن واژه توت مصدر گرفتن در زبان معیار.
- توتَم و توتِم به معنی باستانی همان بگیرم، دستگیر کنم یا به دام بیاندازم، شامل همه موجودات انسان تا حیوانات را شامل می‌گردد.
- توتم حیوانی بود که بعضی از قبایل نیای نژاد و قبیله خویش می‌دانستند و محترمش می‌داشتند. شیر حیوان توتمی.
انگلیسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی۲[ویرایش]
- انگلیسی
آوایش[ویرایش]
- [تو/تِم]
اسم[ویرایش]
- چیزی که به عنوان سمبل گروه مورد پرستش قرار گیرد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6