تورانی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • [تورانی]

صفت[ویرایش]

تورانی

  1. (شاهنامه): اهل توران، منسوب به توران سرزمینی که دشمن ایرانیان در شاهنامه شناخته شده‌اند.
    برخلاف تصور توران یک سرزمین جغرافیایی ثابت نبوده و ایرانیان باستان دشمنان و متجاوزان به خاک خود را تورانی می‌پنداشتند و این تهاجم‌ها چه از جانب غرب بود یا از جانب شرق یا شمال همه موسوم به تورانی یعنی دشمن می‌شدند.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]